Χωρίς τίτλο

Μ 'αρέσει να μιλάω
 στις βροχές για σένα.
Να τους περιγράφω με τι ευκολία
άφηνες να με πνίγουν τις νύχτες
 τα δάκρυα.

Χωρίς τίτλο

Αρκετά μιλήσαμε για την λάμψη
του χθες. 
Αρκετά ονειρευτήκαμε το αύριο.
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε
για το σήμερα.
Πεσ μου:
ΕΛΛΑΔΑ που είσαι;

Χωρίς τίτλο

Χαλάστρα κι αυτή!
Να σ' έχω... πάνω στο κρεβάτι μου
και να σπάσει ο σουμιές
να σπάσει ο κόσμος 
να σπάσουν τα όνειρα
μιας ιδανικής απόδρασης.

Ανθρώπινα ποτάμια

Άκου,
τώρα που θα πας στο εμποριό
πάρε αν θες για μένα μία γόμα.
Θέλω να σβήσω εκείνους τους καιρούς
που μου 'γραφες:
Εγώ για σένα μόνο,
και... τέλειωνες βάζοντας 
πάντα κόμμα.

Χωρίς τίτλο

Ό τι έγινε, 
έγινε εκεί στον προθάλαμο 
της καρδιάς.
Πιο πέρα δε προχώρησε το μαχαίρι.
Δεν ήταν αναγκαίο να φτάσει
βαθύτερα.

Του φεγγαριού

Σαν θα περνάς την πόρτα της
φεγγάρι μου θυμήσου
πόσες βραδιές περάσαμε
εγώ κι αυτή μαζί σου.

Σε όλους εσας που με διαβάζετε
σε οποιαδήποτε γωνία του κόσμου.

Ένα τραγούδι Ελληνικό
του αγαπημένου Π. Θαλασσινού.

Καλημέρα

Χθες το βράδυ,
θα μπορούσα να ψαχουλέψω το στήθος σου
μα δε το θέλησα.

Θα μπορούσα ν' ανοίξω την πιο μικρή σου
φλέβα και ανεπαίσθητα
 να εισχωρήσω
 στο αίμα σου στήνοντας ανενόχλητος
την αυτοκρατορία μου.
Μα δε το προσπάθησα.

Θα μπορούσα ν' αφουγκραστώ
τους παλμούς της καρδιάς σου.
Μα την αγνόησα.

Χθες το βράδυ,
αυτό που ήθελα, ήταν να περάσω από τις πιο
ασυνήθιστες περιοχές του κορμιού σου
Με σκοπό να καταλήξω στο σημείο
εκείνο,
που κάποτε συνάντησα τον ήλιο.
Και να πω ύστερα από τόσα χρόνια 
στον κόσμο,
την καλημέρα που του χρωστούσα.