Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

Χωρίς τίτλο

...Όχι
Δε θα ρωτήσω πως με έβλεπες εσύ.
Ψάχνω να βρω με ποια μάτια σε κοίταζα εγώ.
Θέλω στο καντάρι των μυστικών συναντήσεων
να ζυγίσω τα χρώματα των ονείρων μου.
Να ψηλαφίσω από την αρχή τους δρόμους
που μου χάρισαν νύχτες κενές.
να κολλήσω τον εαυτό μου στον τοίχο
και χωρίς καμιά επιείκεια
να τον ρωτήσω
πότε κατάργησε τον κώδικα της τιμής.
Πότε φόρεσε το χαμόγελο της μάσκας.
Δε θα σε ρωτήσω
ποιος άνοιξε την πόρτα αφήνοντας
την ερωτική προχειρότητα να μαγαρίσει
με άνεση τον χορό της μεγάλης γιορτής.
Δε θα μοιραστώ με κανέναν τα λάθη μου.
Το τίμημα της αποτυχίας
θα πλήξει έναν
δε θα γκρεμίσει δύο.
Θ'αποδεχθώ παλικαρίσια το γκρίζο φόντο
της άλλης μου όψης.
κι όταν θα 'ρθει η ώρα να στρέψω
το όπλο επάνω μου,
θα είμαι πια σίγουρος
ποιον θα πυροβολήσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου