Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ

(( Για τους πάντες έγινα τα πάντα.))


Αποχωρίστε παρακαλώ.
Μην επιμένετε.
Ο χώρος φυλάσσεται από γόνιμες ιδέες.
Οι δικές σας έχουν πάψει να καρποφορούν.
Έχετε στρεβλές αντιλήψεις,
συνήθειες ύποπτες.
Ανήκετε σε άλλες εποχές.
Για σας,
είναι είδος συναλλαγής οι δικές μας αξίες.
Το δικό μας  ((ανεκτίμητο)) έχει τιμή για σας.
Αποχωρίστε παρακαλώ.
Στη μυσταγωγία των κρίνων,
έρχεται ο Καλεσμένος των παιδιών με τα διαλεχτά
τραγούδια.

Και μη προσπαθήσετε αυτή τη φορά
να Τον διώξετε.
Δε θα φύγει!

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Χωρίς τίτλο

Που πάτε;
έχουνε φύγει οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Μάταια ψάχνετε
για να τους βρείτε.
Εδώ,
έμειναν μονάχα
τα παιδιά τους.

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Σκιρτήματα μνήμης

Θυμάμαι,
μια ανυπόμονη πεταλούδα
που έφερε στην αυλή μου
την Άνοιξη.
Θυμάμαι,
ένα τζιτζίκι ανυπόμονο
που έφερε στην μικρή κληματαριά
το καλοκαίρι.
Θυμάμαι,
Το ανυπόμονο συννεφάκι
που ΄μου 'φερε τα χαιρετίσματα
του φθινόπωρου.
Και πώς να ξεχάσω εσένα
που με την υπομονή του σταγονόμετρου
πλημμύρισες τον κόσμο μου
χειμώνα.