Χωρίς τίτλο

,,,Κι έπειτα,
ήρθε κείνο τ'αεράκι.
Κι ήταν τόσο απαλό το πέρασμά του,
που μήτε τ'απλωμένα σεντόνια στο σχοινί 
δεν θρόισε.
Εσένα όμως
σε πήρε!

Γκρίζος διάλογος

Μακρινές περιπλανήσεις 
φλογερές αναζητήσεις
δες που βρέθηκα.
Στον πανάκριβο καιρό μου
κυνηγώντας τ' όνειρό μου
σ' ερωτεύτηκα.

Ήρθες μπήκες στη ζωή μου
και στο άκαρδο κορμί μου
πάνω σκάλωνες.
Σου 'λεγα πως σ' αγαπούσα
κ'ύστερα κρυφογελούσα
και με μάλωνες.

Στης αγάπης τα αλώνια
και στα γιορτινά σεντόνια
ήμουν θύμα σου.
Ήθελες να με κερδίσεις 
πάταγες να με ραγίσεις
με το βήμα σου.

Έψαχνες μες το σκοτάδι
το βελούδινο υφάδι
που σου έταξα.
Μα το πάθος στο ποτήρι
άνοιξε το παραθύρι
και σε πέταξα.

Στου θολού μυαλού τ' αμπάρια
πες μου πόσα παλικάρια
εξαφάνισες.
Κι αν δεν έχω που να πάω
δε θα πάψω ν' αγαπάω
κι ας μ' αφάνισες. 

Η τάφρος

Μου πες ξαφνικά θα φύγω
τ' όνειρό σου είναι λίγο
<<για τα μέτρα μου>>.
Στης αγάπης το κονάκι 
έσπασε σαν καλαμάκι
η φαρέτρα μου.

Είμαι 'γω η κάποιος άλλος
θαλασσόλυκος μεγάλος
που αγάπησα;
Και στο κύμα της αγάπης
θύμα είμαι της απάτης 
και ναυάγησα. 

Πόσο εύκολα μου είπες
κι έκανες τα γέλια λύπες
<<σε βαρέθηκα>>
σε μια τάφρο με λιοντάρια
και με σκοτεινά φεγγάρια 
μόνος βρέθηκα.

ΣΤ' ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Δεν είχαν όνειρα οι δικές μας νύχτες
γιατί κανείς δε μας περίμενε στα λιμάνια.
Τις κρύες χειμωνιάτικες Κυριακές
μεθούσαμε με σταγόνες 
από θάλασσες ξένες.
Δεν ανταμώσαμε ποτέ με ταχυδρόμο
δεν λάβαμε γράμματα.
Κι όταν μιλούσε για χαμένες γιορτές ο καπετάνιος
εμείς δεν είχαμε που να στείλουμε ευχές
και χαιρετίσματα.

Χωρίς τίτλο

Δε κέρδισες
      Δεν έχασες
            Δεν ονειρεύτηκες.
Δε ξέρεις τι είναι συντριβή.
Πέρασες μέσα από τους καπνούς
της μάχης και βγήκες αλώβητος.
Χαμογελάς τώρα γιατί πέτυχες 
να μη ζήσεις.

Διάλογος με τον Άνεμο

_  Από που κρατάει η σκούφια σου;
Από εκεί που παφλάζουν οι ήχοι των δυνατών.
_Από που έρχεσαι;
Από εκεί που φεγγίζει το μπλε και με δροσιά
μοσχομυρίζει.
_ Τι τρίζει ανάμεσα στις φτερούγες σου;
Τραγούδια της καλαμιάς και της έρημης βέργας
μοιρολόγια.
_Που τρέχεις πες μου βιαστικός 
πες μου για που πηγαίνεις;
Ν' ανοίξω στα όνειρα πανιά
να φτάσουν στον χαμό τους.

Ανίκητη

Δε μπόρεσα από τη δύναμη
της αλήθειας να ξεφύγω.
Είναι ανίκητη...!
Ακόμη κι όταν το ψέμα ξεσκέπασα
γδύνοντάς το, 
πίσω από τα χάρτινα ρούχα του
βρήκα την απόχρωση κάποιας αλήθειας.

Φορτίο φωτεινό

Ξημέρωσε νωρίς στη Χιροσίμα
ταξίδι τριάντα μέρες στο <<στενό>>
το φώσφορο στ' αμπάρια είναι χύμα
μα όλο το φορτίο φωτεινό.

Γκρεμίσαμε τα όνειρα στη νότια χιλή
κ' ήρθαμε δω στη κόλαση να χτίσουμε καινούργια
χρυσάφι θα πληρώσουμε το κίτρινο φιλί
και τους γαμπρούς θα κάνουμε με πλαστικά λουλούδια.

Τόπους στους τόπους κόπηκε το νήμα
κύμα στο κύμα σκούριασε η καρδιά
ψάξε να βρεις τον θύτη μες το θύμα
και να του πεις πως έπνιγε παιδιά.