Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

Η ΓΛΥΚΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ

Ήταν ένας περίπατος Κυριακής
σ'ένα δρόμο πλατύ που πήγαινε λοξά.
Τον εμπιστευτήκαμε και προχωρήσαμε
ανέμελα μαζί του.
Μα εκείνος πήγαινε λοξώτερα
ώσπου στο τέλος μας έβγαλε στην άκρη
του γκρεμού.
Συγκεντρωθήκαμε θυμάμαι να πάρουμε
μιαν απόφαση: Ή θα προχωρούσαμε μπροστά,
ή θα γυρίζαμε πίσω.
Μεταξύ διαφωνιών και αντεκλήσεων
πάρθηκε η απόφαση να γυρίσουμε
 στα σπίτια μας.
Ήταν Δευτέρα όταν επιστρέψαμε στις δουλειές μας
για να βουλιάξουμε όπως πάντα,
στη καθημερινότητα μιας πλάνης.
Ορισμένοι έκαναν δικές τους δουλειές
και πέτυχαν περισσότερα απ' τους άλλους.
Με τον καιρό, κάναμε παιδιά, τα μεγαλώσαμε,
τα σπουδάσαμε κι ευτυχήσαμε να τα δούμε
να προκόβουν.
Πέρασαν χρόνια.
Γεράσαμε.
Μα κάθε φορά που ανταμώνουμε τυχαία,
ένα ερώτημα διαγράφεται στα μάτια μας
βασανιστικά:
Αν τότε,
σ'εκείνο το χείλος του γκρεμού,
πήραμε τη σωστή
απόφαση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου