Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015

Ζητείται ανθρώπινη γωνιά

Έρχομαι,
από τη γειτονιά της Μαρίας
που άνοιγε κάθε πρωί τα παράθυρά της,
αφήνοντας τη πρωινή δροσιά να της ποτίσει
τα όνειρα
που ήθελαν να φύγουν.

Έρχομαι,
από τη γειτονιά της Ισμήνης, 
που έβγαινε τα γλυκά σούρουπα
στην αυλή και τραγουδούσε
κι άρχιζε να μοσχομυρίζει ο υάκινθος
κι ο Τάσος με κρυφές ματιές, ζωγράφιζε
κύματα κι έπινε μοναχός του.

Έρχομαι,
από τα σπίτια που ζούσαν οι μενεξέδες 
φορτωμένος φλόγες, ασβέστη και χρώματα.
Και δε θ'αφήσω να με αγγίξουν τ'απόρθητα
σιωπηλά μεγαλεία σας.
Πρόσωπα σκοτεινά μάτια ανέκφραστα.
Γιατί έρχομαι από γειτονιές που πάνω
σ'ένα σχοινάκι στη μέση του δρόμου,
γυναίκες αχτένιστες
άπλωναν ασπρόρουχα
κι αρκούσε ένας στεναγμός ερωτικός
για να στεγνώσουν.

2 σχόλια:

  1. Έρχομαι,
    από τα σπίτια που ζούσαν οι μενεξέδες
    φορτωμένος φλόγες, ασβέστη και χρώματα.
    Και δε θ'αφήσω να με αγγίξουν τ'απόρθητα
    σιωπηλά μεγαλεία σας.

    =========

    Οι πιο όμορφοι και εμπνευσμένοι στίχοι που με συγκίνησαν τελευταία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευρυτλανα Ιχνηλάτη σε θυμάμαι πάντα με αγάπη!!! Να σ;αι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή