Μελαγχολία

Ραντεβού το Νοέμβρη λοιπόν,
στ'απόμερα παγκάκια με τα κίτρινα
φύλλα.
Το ξέρω θα'ρθεις
όπως έρχεσαι ντυμένη πάντα
με τα δικά μου φθινόπωρα, για να μοιραστούμε
μαζί τις δικές μου καλοκαιρινές
αναμνήσεις που καταλήγουν
σε ασυγκράτητα δάκρυα.
Και μη ξεχάσεις,
αν τύχει κάποιος και περάσει,
να μ'αφήσεις να του χαμογελάσω καλόκαρδα
κι ευγενικά
για να μη νιώσει το γκρίζο χρώμα της στιγμής,
το βάρος, τη γεύση,
της ξένης δυστυχίας.