Mυστικός διάλογος από τη συλλογή -Γυναίκα-

-Από τη στιγμή που μου είπαν ότι γύρισες
δύο φορές έπεσε ο ουρανός επάνω
στο κρεβάτι μου.
-Δεν ήρθα για να με δεχτείς, ήρθα για να
μ' αποφύγεις.
-Χύθηκε το φεγγάρι επάνω στα σεντόνια
και βάφτηκαν μ' αστέρια τα προσκέφαλα.
-Οι δρόμοι τελειώνουν και κανένας Σεπτέμβρης
δε διαφωνεί.
-Κάποτε γελούσες και γέμιζες την αυλή μας
με θάλασσα.
-Είναι δύσκολο να μου φέρεις τα χρόνια
που έχανα την ανάσα μου στα φιλιά σου.
-Θ' αρκεστώ στο νερό και στο ψωμί
φτάνει να πεις πως δε θα ξαναφύγεις.
-Τα όνειρα πεθαίνουν στις κρεβατοκάμαρες.
-Μάθε τη καρδιά σου να γιορτάζει
την επέτειο του πρώτου φιλιού.
-Απογυμνωμένη ζωή δίχως σκιρτήματα
και δίχως φαντασία με σκότωσαν.
Και μόνο που υπήρξες ερωμένη μου
άκουγα τις καμπάνες να χτυπάνε χαρμόσυνα.
-Τι να το κάνεις το γόητρο πλάι σε μια γυναίκα
με φόρεμα φτηνό.
-Ο κόσμος δε χτίστηκε με πούντρες.
-Κουράστηκα να με καταδιώκουν τα όνειρά σου
από χώρα σε χώρα. Θα είμαι καλύτερα εκεί
που οι γκρεμοί θα καραδοκούν το πέρασμά μου.
-Όταν έφυγες,
γεννήθηκε ένα παιδί μέσα μου που έκλαιγε
κάθε μεσημέρι.Άνοιξε τώρα αν θες τη κάνουλα
της καρδιάς σου και πες μου έναν λόγο,
που θα με κάνει να γελάσω.
-Για να δω τι έχεις στο πέτο σου;
-Μια χρυσοκέντητη ημερομηνία θανάτου
που πλησιάζει.
-Τι είναι αυτό που τρέχει έξω στο δρόμο
και κάνει τόσο θόρυβο;
-Τα λόγια που σου ψιθύριζα τις αμέτρητες
νύχτες που έλειπες.
-Άκου, από τα ουρλιαχτά του  ο άνεμος βράχνιασε
και πάει να κοπάσει.
-Οι πρόχειροι έρωτές σου, έβλαψαν 
ακόμα και τον άνεμο που τους πήρε.
-Θα σου αφήσω μια κόκκινη θάλασσα
με σύννεφα γαλάζια για ενθύμιο και σαν μια γυναίκα
άξια να σκοτώσει τον έρωτά της, θα φύγω.
-Λυπήσου τα πράγματα που σ' αγάπησαν
και κλείσε τη πόρτα μην αφήνεις το σκοτάδι
της νύχτας να τα τρομάζει.
-Δε θα γίνω το υποψήφιο θύμα της επιμονής σου.
Άφησε την πόρτα ορθάνοιχτη ν' αναπνεύσουν
ελεύθερα τα δωμάτια.
-Αν φύγεις θα σ' ακολουθήσω ως εκεί που θα
τελειώνουν οι ροδιές και τ' ανθοπωλεία
τ'ουρανού.
-Αγαπάς γιατί αγαπάς μάταια.
-Κανένα παράθυρο δε θ' αντέξει τη θέα
της απουσίας σου.
-Το σπίτι είναι ξένο.Μυρίζει αφοσίωση
και με τρομάζει.
-Ο ίδιος δρόμος θα σε περιμένει
το ίδιο σπίτι, ο ίδιος αριθμός
το ίδιο όνειρο θα σε τραγουδήσει.
-Κλείδωσε πίσω μου την πόρτα
και μην αφήσεις τις λέξεις
να με κυνηγήσουν. Σε δύο τρείς αιώνες 
θα επιστρέψω και μη πιστέψεις εκείνους
που θα λένε πως είναι πολύ.Σε πείσμα
των εκατομμυρίων  μελλοθανάτων
θα επιστρέψω.