Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Αετός

Τον ξύπνησε κάποιο πρωί 
στα κόκκινα ντυμένη
του είπε (και τη πίστεψε)
για να τη περιμένει.

Τα χρόνια 'γίναν έντεκα
δύσκολο να ξεχάσει 
καρδιά μυαλό κ'υπομονή
τον έχουνε διχάσει.

Αυτή που τον παράτησε 
γκρέμισε τα όνειρά του
σαν αετός που έπεσε
κι έσπασε τα φτερά του.

Τα βράδια μες στα καπηλειά 
πίνει κρασί με πάθος 
ξέρει ποιο είναι το σωστό 
αλλά το βλέπει λάθος.

Γιατί στη πόρτα του σπιτιού 
άφησε τ' άρωμά της 
κι όλοι οι δρόμοι πήρανε 
κι έχουνε τ' όνομά της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου