Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Tα Βήματα

Ακούς τα βήματα
όταν έρχονται για σένα.
Όταν εκείνα σου μιλούν κι εσύ καταλαβαίνεις
τι σου λένε.
Είναι βήματα που σε πλησιάζουν αθόρυβα
και σαν χάδι  σ΄αγγίζουν απαλά.
Βήματα που ευωδιάζουν  σαν στενάγματα
ανοιξιάτικου ανέμου.
Βήματα που έτρεξαν στα περιθώρια των ονείρων
για να γίνουν μέρες ζεστές και αλησμόνητα
καλοκαίρια.
Μα το ποτάμι είχε δυο  όχθες  και οι στροφές των καιρών
γυρίσματα.
Κι έρχονται τότε βήματα ξένα και άπονα
και περνούν από πάνω σου  τσαλακώνοντας
τη ζωή σου.
Βήματα που ήρθαν για να ποδοπατήσουν
τη ψυχή σου
αφήνοντας πίσω τους χαλάσματα.
Βήματα φλύαρα που σου μιλούν φωναχτά
δίχως λέξεις
καθώς απομακρύνονται για να κρυφτούν
πίσω από φωτογραφίες αγαπημένων.
Κι εσύ περιστοιχισμένος  από  σκιές
 να γυρoφέρνεις μονάχος  σ΄ένα σπίτι
μετρώντας  τα καρφιά στους τοίχους που ολοένα
πληθαίνουν
για να 'χεις να κρεμάσεις όταν χρειαστεί
ώρες  στεγνές και άδεια  βλέμματα.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου