Το μήνυμα του φονιά

Ήρθες και σ' αγκαλιάσανε και στάθηκαν κοντά σου 
έστησαν γλέντια στις αυλές κι έπιναν στην υγειά σου.

Σε βλέπουνε σαν αρχηγό και μένα σαν εχθρό τους
κι από αιτία του κακού έγινες άγγελός τους.

Εκείνοι που σε διώξανε σε ραίνουν με λουλούδια 
και οι κουβέντες οι πικρές 'γίναν γλυκά τραγούδια.

Το Χάρη τον ξεχάσανε κι όλοι σε συγχωρούνε
σου πλέκουν το εγκώμιο και σε παρηγορούνε.

Ήρθες και δε τους ρώτησες αν έχω μετανιώσει
ποιος ήθελε το σκότωμα και ποιόν να είχα σώσει.

Λοξές ματιές στον καφενέ να δούνε τι θα κάνω
έντεκα χρόνια φυλακή πρόλαβα να πεθάνω.