ΑΝΟΙΞΗ
Ένα βράδυ,
είδα τ' απόκρυφα της μικρής πορτοκαλιάς μου.
Την αυγή τα πουλιά μου μίλησαν,
για το ζευγάρωμα των χρωμάτων.
Το θρόισμα της κρυφής μου ελπίδας,
μύριζε μέντα.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Στο πορτοκαλί σου φουστάνι,
είδα την ξεδιάντροπη νιότη
κι έκλαψα.
Λιοπύρια και θάλασσες συνηγορούσαν.
Τις νύχτες τα μελτέμια της καρδιάς μου,
αναζητούσαν απεγνωσμένα
την έξοδο κινδύνου.

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Ένας κόσμος γύρω μου,
χτιζότανε με φύλλα.
Ο θρίαμβος της μοναξιάς με τυραννούσε.
Η σημαία του ήλιου,
όπως πάντα μεσίστια.

ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Πίνοντας τις αντάρες του,
είδα τα όνειρα να πεθαίνουν.
Η ώρα της θλίψης.
Η αποθέωση των ανέμων.
Το βαλς των κυμάτων.