Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Η πόρτα

Το πρόβλημα δεν ήταν ότι η πόρτα
δεν άνοιγε.
Ήταν ότι είχε χαλάσει εκείνος 
ο μηχανισμός της συνεύρεσης.
Αδύναμα εσύ την τράβαγες για να βγεις,
ανόρεχτα εγώ την έσπρωχνα για να μπω,
δικαιολογημένα η πόρτα δεν άνοιξε.
Κι έτσι,
με την αξιοπιστία της φυσικής έλξης
στην κατώτερη στάθμη της
τα παρατήσαμε.
Κάποτε όμως η πόρτα άνοιξε
από μόνη της.
Μόνο που τότε,
είχες ξεχάσει την αιτία που ήθελες να βγεις
κι εγώ είχα χάσει το κίνητρο 
που ήθελα να μπω.
Είχε σπάσει το κλειδί της επιθυμίας
γιατί είχε χαθεί η γοητεία της αντίστασης
μιας ανυποχώρητης πόρτας.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Ντυμένα βιβλία σελίδες γυμνές

Έρωτα μην επιμένεις.
Η σφραγισμένη πόρτα
δε θ' ανοίξει.
Τα παράθυρα είναι σκοτεινά.
Τα δωμάτια της καρδιάς έχουν αδειάσει.
Ο παράδεισος της Εύας είναι το θέρετρο
ενός αδιάφορου Αδάμ που ονειρεύεται
φίδια.

Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

Αν αύριο

Αν αύριο φύγεις,
κοίταξε να πας όσο μπορείς
μακρύτερα.
Να μην έχουμε να μοιραστούμε
τον ίδιο αέρα
τον ίδιο ουρανό.
Να ζήσουμε ξεχωριστούς χειμώνες.
Ν' απόκλείσεις στους δρόμους
της επιστροφής τον γυρισμό σου
ώστε να μην αφήσεις στο λάθος
περιθώρια να επανορθώσει.

Αν αύριο φύγεις,
να μη ξεχάσεις να πάρεις μαζί σου
ό τι απόμεινε.

Το ημερολόγιο μιας διαδρομής

Άνοιξη.
Ο ήχος της ευτυχίας.
Καλοκαίρι.
Χαρμόσυνοι ψίθυροι γέλια χρωμάτων.
Φθινόπωρο.
Το δάκρυ των αναμνήσεων.
Χειμώνας.
Το περιθώριο μιας αναμονής.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2018

ΟΧΙ

Το όχι δεν είναι απλώς μια άρνηση.
Είναι ο φραγμός ενός ελεύθερου
δρόμου.
Αλλάζει κατευθύνσεις 
ορίζει καινούργιους προορισμούς.
Το όχι
σφραγίζει όνειρα
καταργεί μοσχομυρωδιές και χρώματα
απαγορεύει το πλησίασμα της μέλασσας
στον ανθό.

Αν το πει άντρας,
είναι η σκιά μιας ασθένειας.
Αν το πει γυναίκα,
είναι μια κίνηση επιθανάτια
με νόημα.

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

Κόκκινες σταγόνες

Κι αν ακόμα έφυγες
ακολουθώντας τους αιώνες που πέρασαν
εμείς
θα ξανά βρεθούμε στο άπειρο
σαν δυο κόκκινα χρώματα που εξουσίαζαν
τις βελούδινες νύχτες.
Κι εκεί στην άκρη του χάους
θα ξανά παιχτεί το αριστούργημα
των ερωτικών συναντήσεων
...με το άλφα το ωμέγα
και με το μηδέν.

από την συλλογή ((τα ερωτικά)) 1998
εκδόσεις Ευκλείδης.

Όταν σταματούσαν τα κύματα

Απόμεροι δρόμοι χλωμά μολυσμένα κορμιά.
Τον εαυτό μου ρώτησα να πει αν τα θυμάται
Πόσο του κόστισε εκείνης της νιότης η ζημιά
Κι αυτός τα μάτια έκλεισε κι έκανε πως κοιμάται.

Υπόγεια βρόμικα μούχλα καπνοί και σήψη.
Η είσοδος ελεύθερη μη το σκεφτείς κατέβα
Κι απάντησε ειλικρινά πες μου τι σου 'χει λείψει
--Ο σκοτεινός παράδεισος και μια ντυμένη Εύα--

Πόλεις θολές σπίτια νεκρά χαράματα μαύρα.
Λιμάνια που αγάπησες όνειρα σκοτωμένα
Κάτω στους φάρους της Ντι Σεμ με την δική σου αύρα
Ξεσήκωνες τα πάθη σου και σκότωνες εμένα.

Υγρά πρωινά ανεκπλήρωτες προσδοκίες
Θα περιμένω φώναζε θα σ' αγαπώ για πάντα.
Χάθηκαν οι αγάπες μας κι έμειναν οι κακίες
σ' ένα δωμάτιο ζωής με αριθμό τριάντα.